Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3919 Esas 2019/2203 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3919
Karar No: 2019/2203
Karar Tarihi: 04.03.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/3919 Esas 2019/2203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye ait iş yerinin kirasının ödenmemesi nedeniyle başlatılan icra takibine kira sözleşmesine itiraz olarak sunduğu sözleşmenin sahte olduğu iddiasıyla suçlanmaktadır. Sanık suçlamaları kabul etmemiş ve sözleşmenin hazırlanmasında bir başkasının rol oynadığını belirtmiştir. Ancak tanıkların dinlenmeden ve gerekli araştırmanın yapılmadan mahkumiyete hükmedilmesi sebebiyle karar bozulmuştur. Bu durumda, TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Ayrıca, suç tarihindeki yanlış kayıt ve yetersiz araştırma nedeniyle de karar bozulmuştur. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2017/3919 E. , 2019/2203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-) Sanığın müşteki ...’a ait iş yerinin kira bedelinin ödenmemesi üzerine müşteki tarafından başlatılan icra takibine itiraz olarak sunmuş olduğu 10.01.2012 tarihli kira sözleşmesinin sahte olduğu iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın suçlamaları kabul etmediği, kira ilişkisine dayanak olarak sadece 10.01.2012 tarihli kira sözleşmesinin olduğunu, kiraya konu yere ilişkin sözleşmeyi... isimli şahsın hazırlayıp kendisine getirdiğini savunması, yine kira sözleşmesinde kefil olarak isim ve imzası bulunan kişilerin dinlenmedikleri anlaşılmakla, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, suça konu kira sözleşmesinin yapıldığı sırada hazır bulunan, olaya ilişkin bilgi ve görgü sahibi ...’nun ve 10.01.2012 ve 01.01.2012 tarihli kira sözleşmelerinde kefil olarak isim ve imzaları bulunan ... ve ...’ın tanık sıfatıyla dinlenerek, kira sözleşmelerinin nasıl düzenlendiği ve isimlerinin altındaki imzaların gösterilerek kendilerine ait olup olmadığı sorulup, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde mahkûmiyete hükmolunması,
2-) Kabule göre de ;
a) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.05.2013 olması gerekirken, 10.01.2012 olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.