MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 10/11/2015 gün ve 2014/228 - 2015/986 sayılı kararı onayan Daire"nin 28/11/2017 gün ve 2016/7615 - 2017/6677 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkili şirketin davalı bankanın ...Şubesinden, 130.000 TL"lik, 120 ay vadeli ticari kredi aldığını, bu kredinin teminatı olarak şirket ortağı ve yetkili müdürü olan diğer müvekkiline ait taşınmazın banka lehine ipotek verildiğini, ipotekli taşınmazın satış işleminin gerçekleşmesi için ipoteğin kaldırılmasını isteğini, bu yüzden kredi borcunun defaten kapatılmasının gerektiğini, 33 ay boyunca kredi taksitlerinin eksiksiz ve zamanında ödenmesine rağmen, davalı banka tarafından ödenmesi gereken 115.000 TL ana para borcuna ilave olarak "erken ödeme komisyonu" adı altında, 01.12.2010 tarihi itibariyle 43.767 TL daha ödenmesi gerektiğinin ve kredi kapama bakiyesinin 160.036,18 TL olduğunun ifade edildiğini, anılan komisyonun ana paranın %34"üne karşılık geldiğini, bu parayı 14.04.2011 tarihinde ödeyerek krediyi kapattığını ileri sürerek, 22/06/2012 tarihli ıslah dilekçesi ile 32.865 TL"nin davalıdan istirdadını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin uygulamasının hukuka ve sözleşmeye uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; aynı nitelikteki kredi borcunun aynı koşullarda erken kapatılması halinde diğer bankaların ne oranda erken kapama komisyonu uyguladıkları araştırıldığı, bu durumda bir önceki karara esas alınan rapordaki oranın makul ve kadri maruf olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 17,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.