MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Çorum 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 09/01/2018 tarih ve 2016/899 E. - 2018/1 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi"nce verilen 04/05/2018 tarih ve 2018/600 E. - 2018/636 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkiline ait işyerinin işyeri mali sorumluluk sigortası ile davalı ... şirketi tarafından 20417911670 nolu poliçe ile sigortalalı olduğunu, poliçe kapsamına göre kişi başına limitin maddi tazminatlar için 150.000 TL ve manevi tazminatlar için ise 30.000.-TL olduğunu, 02.03.2014 tarihinde meydana gelen ve ölümle sonuçlanan iş kazası nedeniyle ödeme talebinde bulunduklarını ancak davalı şirketin ödeme yapmadığını, bu süre zarfında müvekkili aleyhine dava açılmadan müteveffanın mirasçıları ile anlaşarak toplam 300.000.- TL maddi ve 50.000.- TL manevi tazminatın taşınmaz olarak kendilerine tapu devri yapıldığını, talep edilmesine rağmen davalı şirketin poliçeden doğan sorumluluklarını yerine getirmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 150.000.- TL maddi ve 30.000.- TL manevi tazminatın mirasçılara tapunun devredildiği 25.12.2014 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; poliçe kapsamında ödeme yapılabilmesi için işverenin kusurlu olması, zararın iş kazasından meydana gelmiş olması ve bunların ispatlanması gerektiğini, işveren davacının kusurunun bulunmaması halinde davanın reddi gerektiğini, Adli Tıp Kurumundan kusur raporu alınması gerektiğini, davacının hak sahiplerine ödediği tazminatların fahiş olduğunu, SGK tarafından yapılan ödemelerin hesaplanan miktardan düşülmesi ve müterafİk kusur indiriminin yapılması gerektiğini, davacının müvekkiline dava öncesi yaptığı usulüne uygun bir başvurunun bulunmadığını, yalnız dava tarihinden itibaren yasal faiz talep edilebileceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; bilirkişi marifetiyle yaptırılan aktüerya hesabına itibar edilerek davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile destekten yoksun kalma tazminatı olarak 131.671,64 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 161.671,64 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince istinaf edilmiştir.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince tüm dosya kapsamına göre yapılan istinaf incelemesi sonucunda; bilirkişi tarafından PMF 1931 yaşam tablosu uygulanmasında bir hata olmadığı, bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli ve denetime açık olduğu, davacının SGK"ya rücu borcu bulunup bulunmadığının belli olmadığı ve buna ilişkin herhangi bir ödemesi de bulunmadığına göre, ödenmeyen tazminatın davalıdan tahsiline karar verilemeyeceği, sigorta teminatlarının mali sorumluluk ve manevi tazminat talepleri açısından ayrı ayrı limitlerinin belirlenmiş olduğu, bu itibarla mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 8.282,83 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 09/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.