Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/441 Esas 2020/3607 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 16.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki yolcu otobüsünden inmek isteyen katılanın, otobüsün kapısının kapanması ve mantosunun kapıya sıkışması sebebiyle bir süre yerde sürüklenmesi şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin yaşamını tehlikeye sokacak, basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek ve 4. derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, CMK’nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” düzenlemesi ve TCK’nın 51. maddesi için öngörülen koşulların, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlarla birlikte, denetime olanak verecek şekilde, somut gerekçeler gösterilmek suretiyle değerlendirildikten sonra, lehe hükümlerin uygulanmasını isteyen ve adli sicil kaydından sabıkasız olduğu anlaşılan, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz davranışları bulunmayan sanık hakkında ""hükmün sanık üzerinde caydırıcılık etkisi ile olayın mağdurda bıraktığı etki, sanığın yargılama boyunca tutum ve davranışları gözetilerek denetim ve seçenek tedbirlerinin yetersiz kalacağı kanaati ile TCK"nın 51/1, CMK"nın 235/5. maddesi hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına," şeklindeki dosya kapsamıyla uyuşmayan ve yetersiz gerekçeyle TCK"nın 51. maddelerinin ve CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.