Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4057 Esas 2022/4827 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı Belediyeye ait işyerinde diğer davalı alt işverenin işçisi olarak çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 14.11.2019 tarih 2016/23500 esas 2019/21263 karar sayılı bozma ilamına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davalı taraf lehine hükmedilen vekalet ücretinin miktarı uyuşmazlık konusudur.
Dairemiz uygulamasına göre, fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarından indirim yapılması halinde yapılan bu indirim karşı taraf lehine hükmedilen vekalet ücretinin tayininde dikkate alınmaz. Somut olayda, bu ilke gözden kaçırılarak davalılar lehine 1.607,90 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
3-Dosya kapsamından taraflar arasındaki uyuşmazlığın dava tarihi itibariyle (dava şartı) arabuluculuğa tabi olmadığı, davacının herhangi bir arabuluculuk başvurusunun da bulunmadığı anlaşılmaktadır. Uyuşmazlıkla ilgili arabuluculuk faaliyeti olmadığı halde, hüküm fıkrasının 6 ncı bendinde arabuluculuk giderlerine hükmedilmiş olması bir başka hatalı yöndür.
Belirtilen bu hususlar bozma sebebi ise de, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının;
Altıncı (6.) bendi hükümden tamamen silinerek sonraki bent numaralarının buna göre teselsül ettirilmesine,
“13-Davalılar kendisini Avukat ile temsil ettirdiğinden dosyanın karara çıktığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık ücret tarifesine göre reddedilen miktara denk gelen 1.607,90 TL ücreti vekaletin davacıdan tahsili ile davalılara ödenmesine, (tahsilde tekerrüre mahal verilmemek üzere)” şeklindeki 13 üncü bendi çıkartılarak yerine “12-Davalılar kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası gereğince 146,77 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılara ödenmesine, (tahsilde tekerrüre mahal verilmemek üzere)” şeklindeki yeni bendin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.04.2022 gününde oybirliğiyle karar.