Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4192 Esas 2022/4830 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde mikser operatörü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek ödenmeyen işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı taraf davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 16.04.2019 tarih 2017/21632 esas 2019/8832 karar sayıyı bozma kararına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar yasal süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Mahkemece, bozma sonrası yargılama sırasında düzenlenen 22.05.2021 tarihli bilirkişi ek raporunun denetime elverişli olduğu ve bu rapora itibar edildiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak 22.05.2021 tarihli bilirkişi raporunda hesaplanan toplam fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacakları ile mahkemece hüküm altına alınan alacak miktarları birbirinden farklı olup mahkemece rapora itibar edildiği belirtilmesine rağmen rapordaki hesaplamalara uygun hüküm kurulmaması hatalıdır. Belirtilen bu husus bozma sebebi ise de, yargılamanın safahati ve bilirkişi raporundaki rakamların hükümde hataen farklı yazıldığı dikkate alındığında, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının 2,3 ve 4. bentleri hükümden tamamen çıkartılarak yerine,
“2-Brüt 1.580,37-TL fazla mesai alacağının 100,00-TL'sine dava tarihi olan 03/09/2013 tarihinden bakiye miktarına ıslah harç tarihi olan 26/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
3-Brüt 2.412,74-TL hafta tatili alacağının 100,00-TL'sine dava tarihi olan 03/09/2013 tarihinden bakiye miktarına ıslah harç tarihi olan 26/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
4-Brüt 609,35-TL ulusal bayram genel tatil alacağının 100,00-TL'sine dava tarihi olan 03/09/2013 tarihinden bakiye miktarına ıslah harç tarihi olan 26/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak bankalarca mevduata uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,”şeklindeki yeni bentlerin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.