Esas No: 2022/3481
Karar No: 2022/4854
Karar Tarihi: 20.04.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/3481 Esas 2022/4854 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında, bilirkişi raporunda yer alan bir hata nedeniyle davalı şirketin sorumluluğunun sınırlandırılması kararı verilmiş. Ancak Yargıtay, bu kararı bozarak davalı şirketin alt işveren olarak ve asıl işveren ile müteselsilen sorumlu tutulması gerektiğini belirtmiş. Kararın bozulması gerekçesiyle yeniden yargılamaya gerek olmadığından, eski kararın kanun maddelerinde düzenlenen geçici hükümlere uyarlanarak düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Dosyadaki yazılara, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve kararın bozmaya uygun olmasına göre, davacı vekilinin ve davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğine göre, hükme esas alınan bilirkişi raporunda bozma ilamı doğrultusunda davalı ...'ın ıslah zamanaşımı itirazına göre yapılan hesaplamada davacının dava dilekçesinde talep ettiği miktar göz önüne alınarak zamanaşımına uğrayan bir alacağının bulunmadığı tespit edilmiş olup hesaplanan davacının fazla mesai ücreti alacağının tamamından davalı ... alt işveren olarak ve davalı ... asıl işveren olarak müştereken ve müteslesilen sorumlu tutulması gerekirken anlaşılamayan bir sebeple davalı ...'ın sorumluluğunun 709,92 TL ile sınırlandırılması hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının 3 numaralı bendinde yer alan (Davalı ...'ın 709,92 TL sorumluluğu ile sınırlı olmak üzere) sözcüklerinin hükümden tamamen çıkartılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde davacıya iadesine, 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.