Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22504 Esas 2017/2207 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, maddi tazminatın miktarı, manevi tazminatın reddi ve kabul edilen ziynet eşyalarının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı- karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davalı-karşı davacı kadın karşı dava dilekçesinde boşanmanın yanı sıra cins, nevi ve miktarını açıkladığı ziynet eşyalarının da davacı-davalı erkek tarafından ev almak için alındığını, iade edilmediğini beyan ederek, ziynetlerin bedeline hükmedilmesini talep etmiş, davacı-karşı davalı erkek ise ziynet eşyalarının davalı- karşı davacı kadında kaldığını savunmuştur. Mahkemece davalı-karşı davacı kadın tarafından talep edilen ve bilirkişi raporu ile de tespit edilen ziynet eşyalarının bedeline hükmedilmiş ise de kabul edilen ziynet eşyalarının bedellerinin tespitinde bilirkişi raporu yerine davalı-karşı davacı kadının talep ettiği ziynet eşyalarının tahmini bedellerini belirttiği 19.03.2015 tarihli dilekçedeki değerlere göre ve ıslah dilekçesi gözardı edilerek hüküm tesisi doğru görülmemiştir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.03.2017 (Per.)