Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık - vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/143 Esas 2019/2196 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi Esas No: 2019/143 Karar No: 2019/2196 Karar Tarihi: 04.03.2019
Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık - vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/143 Esas 2019/2196 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık ve vergi usul kanununa muhalefet suçlarından mahkum edilmiştir. \"Niteliği dolandırıcılık\" suçuna ilişkin verilen hüküm, açıklanmamasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Ancak, bu karara yönelik sanık müdafiinin temyiz istemi, itiraz kanun yoluna tabidir ve dosyanın mahalline iadesine karar verilmiştir. Sanık hakkındaki mahkumiyet hükmü ise, katılan vekilinin talebi doğrultusunda düzenlenen müstahsil makbuzu sahte olarak düzenlenip kullanılmıştır. Ancak, bu makbuz herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığından özel belgede sahtecilik niteliği taşımamaktadır. Bu nedenle, suç vasfında hata yapılarak mahkumiyet kararı verilmiştir. Ayrıca, sanık müdafi ve katılan vekilinin diğer itiraz nedenleri de kabul edilerek karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 264/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 207/1 maddesi, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi geçmektedir.
11. Ceza Dairesi 2019/143 E. , 2019/2196 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık, vergi usul kanununa muhalefet HÜKÜM : Sanık hakkında; kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık suçundan mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması Vergi usul kanununa muhalefet suçundan; mahkumiyet
A) Sanık hakkında “nitelikli dolandırıcılık” suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz taleplerinin incelenmesinde: Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz olarak değerlendirilip, gereğinin merciince takdir ve ifası için dosyanın mahalline İADESİNE, B) Sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde; 1-Sanığın, destekleme parası almak amacıyla ... tarafından sahte olarak düzenlenip verilen 29.10.2010 tarihli müstahsil makbuzunu İlçe Tarım Müdürlüğüne ibraz ederek kullandığının iddia ve kabul olunduğu somut olayda, suça konu makbuzun herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığının anlaşılması karşısında, eylemin sübutu halinde 5237 sayılı TCK"nin 207/1 maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi, 2- Kabule göre de; Kendini vekille temsil ettiren katılan lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken dilekçe yazım ücretine hükmolunması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.