Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9459 Esas 2020/811 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9459
Karar No: 2020/811
Karar Tarihi: 10.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9459 Esas 2020/811 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının Satsuma adlı teknesini işlettiği marinaya bağladığını ancak ödemeleri gereken ücreti ödemediği için icra takibi başlatıldığını ve davalı tarafından yapılan itirazın iptal edilmesini talep etmiştir. Mahkeme taraflar arasında bağlama sözleşmesinin olduğunu ancak davacının iddialarını ispat edecek yeterli belge sunamadığını belirtmiş ve davanın kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Davacı vekili karara itiraz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu, Borçlar Kanunu, Deniz Ticaret Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2016/9459 E. , 2020/811 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; davalıya ait Satsuma adlı teknenin müvekkilinin işlettiği marinaya bağlandığını ancak taraflar arasında düzenlenen bağlama sözleşmesi gereğince ödemeleri gereken usta giriş ücretini ödemediklerini, bu nedenle davalı hakkında icra takibinde bulunulduğunu, davalının itiraz ettiğini, itirazının haksız olduğunu ileri sürerek Marmaris İcra Müdürlüğünün 2012/3295 Esas sayılı dosyasına davalı tarafından yapılan itirazın iptaline ve takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasında bağlama sözleşmesinin bulunduğu, faturaların davalıya iletilmiş olup olmadığının dosyadan anlaşılamadığı, faturalarda davalı ya da davalı tarafından atanan teknik personelin imzasının yer almadığı, dosyada yazılan bir cari hesap sözleşmesi bulunmadığı, "...."" başlıklı belgenin tek başına davacının alacağına ispat etmeye yeterli olmadığı, davacının iddasını ispat edebilecek bakım izin formlarının 18/08/2010 tarihinden sonrakiler olması gerektiği, ancak dosyaya sunulan belgelerden yalnızca bir tanesinin bu tarihten sonraki tarihte düzenlendiği iş bu belgenin de miktarının 35 Euro olduğu, davacının 35 Euro alacağı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.