Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/2013 Esas 2020/3784 Karar Sayılı İlamı

... adına Av. ... ile ... adına Av. ... arasındaki dava hakkında İstanbul Anadolu 20. İş Mahkemesinden verilen 07.07.2017 günlü 2015/18-2017/305 sayılı karara karşı taraf vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi tarafından istinaf talebinin reddine dair verilen 2017/2522-2018/1607 sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 22.01.2020 tarih 2019/1518-2020/429 sayılı ilamı ile temyiz dilekçesinin kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir. Davacı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanununun 8. maddesinin son fıkrası hükmüne göre İş Mahkemelerinden verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna başvurulamaz.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı yeni İş Mahkemeleri Kanunu"nun 7. maddenin 3. fıkrasına göre “12/01/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır.” Geçici 1. maddenin 4. fıkrasına göre de “İlk derece mahkemeleri tarafından bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce verilen kararlar, karar tarihindeki kanun yoluna ilişkin hükümlere tabidir.”
Dairemiz kararında maddi hata bulunmadığı gibi 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nda, Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine ilişkin bir hüküm bulunmadığı da dikkate alınarak, davacı Kurum vekilinin dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü davacı vekilinin karar düzeltme talebinin REDDİNE, 24.06.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.