MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı kararına göre; düzenlenen belgelerin, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesinde öngörülen unsurları taşımasında zorunluluk bulunmadığından, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1- ... Mal Müdürlüğünün ... vergi kimlik numaralı mükellefi olan sanık ...’e ait sahte sevk irsaliyesinin, bir başka suç kapsamında ... tarafından kolluk güçlerine ibraz edildiği iddiasıyla açılan kamu davasında; ...’in 13.11.2012 tarihinde şüpheli sıfatıyla alınan ifadesinde, kaçak sigaraların ele geçmemesi amacıyla sanıktan boş sevk irsaliyesini aldığını, içeriğini kendisinin doldurarak imza attığını, bir başkasından aldığı tavukları da aracına yüklediğini söylemesine karşın, kovuşturma aşamasında tanık olarak alınan beyanında, sanığı tanımadığını ancak sanığın işlettiği...isimli işyerinden gerçekten tavuk aldığı için sevk irsaliyesinin düzenlenerek kendisine verildiğini belirtmesi; sanığın aşamalarda alınan beyanlarında da, kimseye sevk irsaliyesi vermediğini, 2012 yılında irsaliyelerinin kaybolduğunu savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; suça konu sevk irsaliyesi aslının dosyaya getirtilmesi, sevk irsaliyesindeki yazı, rakam ve imzaların sanığa ya da ...’e ait olup olmadığına ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılması sevk irsaliyesinin vergisel işlemlerde kullanılıp kullanılmadığı araştırılarak, sanığın eyleminin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturup oluşturmayacağının tartışılması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de; kasıtlı suçtan hapis cezası verilen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.