Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/6840 Esas 2022/4390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve basit yargılama usulü kapsamına girmeyen başka bir suçla birlikte işlenmiş olması nedeniyle CMK’nın 251/8. maddesi uyarınca sanığa yükletilen kasten yaralama suçu yönünden basit yargılama usulünün uygulanamayacağı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve kasten yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başka ilamları bulunmasına karşın, kesin nitelikteki adli para cezası içeren ilamın TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’un temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, tekerrür uygulamasına ilişkin hükümler fıkrasının çıkarılarak yerine “sanığın adli sicil kaydında yer alan Malatya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/944 esas, 2011/473 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasına ve 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine göre koşullu salıvermeye eklenecek sürenin hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilamda belirtilen süreden (miktardan) fazla olamayacağının dikkate alınması” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.