Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6747 Esas 2020/3599 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6747
Karar No: 2020/3599
Karar Tarihi: 16.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6747 Esas 2020/3599 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilmesine rağmen, ceza orantılılık ilkesine uygun değildir. Sanığın temyiz itirazları bu nedenle kabul edilmekte ve hüküm BOZULMAKTADIR.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52, 53/6. maddeleri: suçun niteliği ve cezalandırılması hakkında hükümler içerir.
- TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkraları: taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde ölçütler sunar.
- TCK'nın 3/1. maddesi: işlenen suçun ağırlığına göre hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiğini belirtir.
- CMK'nın 232/6. maddesi: hükümlünün maddi durumunun göz önünde bulundurularak adli para cezasının belirlenmesine yönelik kural ve eksikliklere karşı düzenlemeler içerir.
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi: temyiz yoluyla yapılan itirazlara karşı uygulanacak ilke ve usulleri düzenler.
- 1412 sayılı CMUK'un 321 maddesi: mahkeme kararlarının temyiz edilebilmesi ve bozulabileceği koşulları içerir.
12. Ceza Dairesi         2019/6747 E.  ,  2020/3599 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazların reddine, ancak;
    Dosya içeriğine göre olay günü saat 13.10 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, iki yönlü, iki şeritli yolda seyir halindeyken, direksiyon hakimiyetini kaybederek, karşı istikamette seyretmekte olan katılanın motosikletine çarpması şeklinde meydana gelen ve katılanın basit tıbbi müdahaleyle iyileşemeyecek, yaşamını tehlikeye sokacak ve vücudunda 3. derecede kırık oluşacak şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla birlikte yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
    Kabul ve uygulamaya göre ise;
    1-Sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan adli para cezasının seçilmesi karşısında, hükmedilen temel cezanın 365 gün adli para cezası olarak belirlenmesi yerine, 1 yıl karşılığı adli para cezası olarak belirlenerek TCK"nın 52/1. maddesine aykırı davranılması,
    2-Sanık hakkında hükmedilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin eksik gösterilerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    3-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 89/1, 89/2-b-e ve 62/1. maddeleri uyarınca hükmolunan 1 yıl 3 ay hapis cezasının günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sırasında sonuç cezanın 9.100 TL yerine hesap hatası yapılarak 9.000 TL olarak belirtilmesi,

    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321 maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.