Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5772 Esas 2019/1957 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5772
Karar No: 2019/1957
Karar Tarihi: 21.03.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5772 Esas 2019/1957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Sanık ve müdafinin duruşmalı inceleme istemleri reddedildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği incelendi. Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde; suçun işleniş biçimi, kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önemi ve değeri, meydana getirdiği tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği belirtildi. Suçun unsurlarının tehdit sebebi kabul edilip TCK'nın 61/3 maddesine muhalefet edilerek yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle hüküm bozuldu ve dosya Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Kanun maddeleri ise

16. Ceza Dairesi 2018/5772 E. , 2019/1957 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi, TCK’nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanık ve müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 696 sayılı KHK ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemedeyerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddine. Ancak;
Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde; suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği tehlike ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak; hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden suçun unsurlarının teşdit sebebi kabul edilip
TCK"nın 61/3 maddesine muhalefet edilerek yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, suçun vasıf ve mahiyeti, mevcut delil durumu, bozma nedeni, verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında sanığın tahliye talebinin reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Aydın 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.