Esas No: 2021/366
Karar No: 2022/4310
Karar Tarihi: 10.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/366 Esas 2022/4310 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık için hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen kararların temyiz edilemez olduğunu ve hükümlerin reddedilmesi gerektiğini karar verdi. Ancak tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde işin esasına geçildi ve hüküm bozuldu. Mahkeme, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve belirlenmesi için uzlaştırma işlemi uygulanması gerektiğini belirtti. Ayrıca CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğuna dikkat çekildi. 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddelerine göre, mahkeme kararlarına yapılan başvurunun temyiz edilemez olduğu belirtildi. Kanun maddeleri: 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 106/1. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, CMK'nın 251. maddesi, Anayasa'nın 38. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... hakkında katılan ...'a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan ...'un temyiz davası istemi hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B-Sanık ... hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak sanık ...'un, TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
C-Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1-6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK' ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan "hükme bağlanmış" ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla " basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında; temyiz incelemesi yapılan ve CMK' nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa' nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK' nın 7 ve CMK' nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...'un temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.