Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.320,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Adana 3. Çocuk Mahkemesinin 16.02.2016 tarihli ve 2015/296 esas, 2016/148 sayılı kararını kapsayan dosya ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre; sanık hakkında mala zarar verme suçu ile birlikte konut dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçları yönünden verilen mahkumiyet kararlarının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 14.03.2018 tarihli ve 2016/13165 esas, 2018/3226 karar sayılı ilamı ile mala zarar verme suçundan verilen 1.320,00 Türk Lirası adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin olması nedeniyle inceleme dışı bırakılmasına, sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen hükümler yönünden ise, “ ...’ün tüm aşamalarda atılı suçlamaları kabul etmediği, suça sürüklenen çocuk ..."in de teyit ettiği biçimde suça sürüklenen çocuk ...’nın abisi ile aralarında husumet bulunması, suça sürüklenen çocuğun atılı suçları işlediğine ya da işlenmesine yardım niteliğinde sayılabilecek eylemde bulunduklarına dair diğer suça sürüklenen çocuk ...’in suça sürüklenen çocuk ...’e yönelik atfı cürüm niteliğinde kalan anlatımları dışında, hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, üzerine atılı hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraati yerine, yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi BOZULMASINA...” şeklinde karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları ile birlikte işlendiği iddia edilen mala zarar verme suçu yönünden sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 07.01.2019 gün ve 2018/16095 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2019 gün ve KYB/2019-2726 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlü ... hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, hükümlünün temyiz başvurusu üzerine, mahkemesince ek kararla mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz talebinin cezanın miktar itibarıyla kesin olması nedeniyle reddine karar verilip, ek kararın da hükümlü tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 14.03.2018 gün ve 2016/13165 esas, 2018/3226 karar sayılı ilamı ile mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine dair ek kararın onanmasına; nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının ise hükümlü tarafından işlendiği sabit olmadığından bahisle beraat kararı verilmesi gerektiğinden bozulmasına karar verildiği ve yerel mahkemece bozma ilamına uyularak nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından beraat kararı verildiği ve kararların temyiz edilmeden 11.10.2018 tarihinde kesinleştiği, tüm dosya kapsamına göre de yüklenen mala zarar verme suçunun hükümlü tarafından işlendiğinin sabit olmadığının anlaşılması karşısında; hükümlünün mala zarar verme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı Adalet Bakanlığı"nın kanun yararın bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Adana 3. Çocuk Mahkemesi"nin 16.02.2016 gün ve 2015/296 esas, 2016/148 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin hükümlü tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle hükümlünün mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.