Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3622 Esas 2019/5164 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Adana 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/04/2017 tarih ve 2014/1132 E- 2017/633 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1621 E- 2018/846 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının 12.09.1989 tarihli acentelik sözleşmesi ile davalının acentesi olarak acentelik ilişkisine başladığını, aralarındaki sözleşmenin haksız şekilde feshedildiğini beyanla yakın bir süre içerisinde elde edilecek komisyonlar karşılığı olmak üzere 5.000,00 TL, davalının elde ettiği önemli menfaatler karşılığı olmak üzere 5.000,00 TL, davacının fesih nedeniyle uğramış bulunduğu zararlar karşılığı 5.000,00 TL ve 100.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere fazlaya dair haklarını saklı tutarak toplam 115.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının uyarılara rağmen sözleşmede belirtilen tahsilat oranlarına uygun olarak davalıya primleri aktarmadığı, bu nedenle sözleşmenin davalı tarafından haklı nedenle fesih edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, acentelik sözleşmesinin haklı nedenle feshedilmiş olduğu ve mahkemece davanın reddine karar verilmiş olmasında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 09/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.