17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3630 Karar No: 2019/5443 Karar Tarihi: 15.04.2019
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3630 Esas 2019/5443 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuk hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Mahkeme, mala zarar verme suçunda doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğuna ve temyizi olanaklı bulunmadığına karar verdi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet hükümleri de incelendi ve konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği hâlde ilgili kanun maddesinin uygulanmadığı belirtildi. Suça sürüklenen çocuğun gözaltında geçirdiği süre de cezadan mahsup edilmediği için kararın bozulması gerektiği belirtildi. Ancak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümler onaylanarak reddedildi. Kararda, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi ve 63. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesinin 2. fıkr
17. Ceza Dairesi 2019/3630 E. , 2019/5443 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü; I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan ve 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk ..."in ve müdafiinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Konut dokunulmazlığının ihlali suçunu birden fazla kişi ile birlikte işleyen suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 119/1-c maddesinin uygulanması gerekirken uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından ve zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede; 5237 sayılı TCK"nun 63. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken gözardı edilmişse de infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca suçların işlendiği zaman dilimi ile aynı fıkranın (d) bendi uyarınca suça sürüklenen çocuğun gözaltında kaldığı tarihin ve sürenin gerekçeli karar başlığında yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklikler olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, suça sürüklenen çocuk ..."in ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.