Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1154 Esas 2018/3433 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1154
Karar No: 2018/3433
Karar Tarihi: 11.09.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1154 Esas 2018/3433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir sanık, bir arkadaşıyla tartıştıktan sonra kasten adam öldürmek suçundan mahkum edilmiştir. İlk olarak, haksız tahrik indirimi yapılarak, 13 yıl 4 ay hapis cezası verilmiştir. Ancak, bu karar Yargıtay tarafından bozulmuş ve haksız tahrik indiriminin yeterli ve yasal olmadığı kabul edilmiştir. Yerel mahkeme bu kez 16 yıl hapis cezası vermiştir. Ancak, bu karar da Yargıtay tarafından bozulmuştur çünkü bir kez daha haksız tahrik indirimi yapılmıştır. Sonuç olarak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, sanığa verilen cezada haksız tahrik indirimi yapılmaması gerektiği ve dosyanın yeniden incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 81, 29, 62, 53 ve 63. maddelerine atıfta bulunulmuştur. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin TCK'nın 53. maddesinin bazı kısımlarını iptal eden kararına da atıfta bulunulmuştur.

1. Ceza Dairesi 2018/1154 E. , 2018/3433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 81, 29, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; maktul ...’i kasten öldürme suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17/02/2015 gün ve 2014/221 esas, 2015/25 karar sayılı hükmün o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 26/10/2016 gün ve 2016/3241 esas, 2016/3708 sayılı kararı ile "Dairemizin 05.05.2014 tarih 2013/1209 esas, 2014/2837 karar sayılı ilamında "Sanık ..."ün, tüm aşamalarda maktul ..."ı öldürmediğini beyan etmesi ve dosya içeriğinden, maktulden sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan söz ve davranış bulunmadığının anlaşılması karşısında, mahkemenin "arkadaşı olan maktul ile arasında maktulün haksız davranışı ve hareketlerinden kaynaklı bir nedenden çıkan tartışma sonucunda" şeklindeki yeterli ve yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında azami oranda haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza tayini" hususlarına yer verilmesine ve mahkemece bozma ilamına uyulmasına rağmen; yine bu kez bozma ilamını etkisiz kılacak şekilde haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle 16 yıl hapis cezası belirlenerek eksik ceza tayini ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih,2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53.maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11/09/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.