Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Kurum’un yaşlılık aylığını iptali işleminin iptali ile, ödenen aylıklar nedeniyle Kurum’a borçlu olmadığının ve aylıkların kesildiği tarihten itibaren ödenmesi gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacıya, 5434 sayılı Kanun kapsamında bildirilen 2280 prim günü ile 506 sayılı Kanun kapsamındaki 2830 gün toplamı 5110 prim gün sayısı ile, 01.06.2006 tarihinden 506 sayılı Kanuna göre bağlanan yaşlılık aylığının, Emekli Sandığı tarafından 2160 prim günü yerine hatalı olarak fazla prim gün sayısı bildirildiğinin belirtilmesi üzerine, prim gün sayısının yaşlılık aylığı tahsisine yetmemesi nedeniyle, aylıklar başlangıçtan itibaren iptal edilerek 01.06.2006 – 20.09.2009 tarihleri arasında ödenen 24.363,21 TL aylık borç çıkarılmış; davacının, sonradan eksik prim gün sayısını tamamlaması ile, 01.12.2009 tarihinden itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmıştır.
Davacının, yeterli prim gün sayısının bulunmaması nedeniyle, kendisine 01.06.2006 tarihinde yaşlılık aylığı bağlanması mümkün bulunmayıp; eksik 10 günlük süreyi tamamladığı tarih araştırılarak, bunu takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazanacağı esas alınmalı; Yine, davaya konu tahsisin yapılmasında Kurum’un da hatalı davranışının bulunduğu gözetildiğinde, yersiz ödenen aylıkların 5510 sayılı Kanunun 96. maddesinin “b” bendine göre istirdadının mümkün olacağı gözetilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken; davacının sigortalılık sürelerini bilmesi gerektiği gözetilmeksizin ve somut olayda; uygulama yeri bulunmayan, Medeni Kanunun 2. maddesi gerekçe yapılarak, davanın kabulüne karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 22.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.