Özet:

Kararın Mahkemesi Asliye Ceza Mahkemesi'dir. Sanık vergi usul kanununa muhalefet ve tefecilik yapmak suçundan mahkum edilmiştir. 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 6545 sayılı Yasa ile değiştirilen 14. maddesi gereği, mahkeme kararındaki nitelendirme esas alınarak iş bölümü belirlenir. Bu nedenle, Yargıtay 11. Ceza Dairesi temyiz incelemesi yapma görevine sahiptir. Daire, görevsizlik kararı vermiştir.
Mahkumiyet kararı, Vergi Usul Kanunu'nun 359/b, 43/1, 62 ve 53. maddelerine dayandırılmıştır. Vergi Usul Kanunu'nun 359/b maddesi, beyanname veren veya vermesi gereken kişilerin beş yıl içinde yanıltıcı bilgi ve belge verdiği veya beyanname vermekten kaçındığı tespit edildiğinde cezalandırılacağını belirtir. 43/1 maddesi, vergilerin tarh, tahakkuk, tahsil ve tahsili ile ilgili işlemler konusunda belge ibraz etmekle yükümlü olanların belge vermemesi veya eksik belge vermesi halinde cezalandırılacağını hükme bağlar. 62. maddesi, beyanname düzenlenmesinde kullanılan belgelerin saklanmasını zorunlu kılar ve belgelerin saklanmaması durumunda cezalandırılabileceğini belirtir. 53. maddesi ise, fiilen ticari, sınai, zirai veya mesleki faaliyette bulunmayanlarla tefecilik yapanların cezalandırılacağını hükme bağlar.