Reşit olmayanla cinsel ilişki - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1587 Esas 2019/10883 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1587
Karar No: 2019/10883
Karar Tarihi: 17.09.2019

Reşit olmayanla cinsel ilişki - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1587 Esas 2019/10883 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kararın özeti:
Sanık, reşit olmayan biriyle cinsel ilişki suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın daha önceki bir suçundan dolayı verilen düşme kararı Yargıtay tarafından onanmıştır. Ancak, hüküm yeterince açık ve gerekçeli değildir. Dosyanın geçirdiği aşamalar açıklanmıştır, ancak deliller tartışılmadan ve hukuki nitelendirme yapılmadan sanığın suçlu olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın açıklanması geri bırakılan hükmü içinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141,
- 5271 sayılı CMK'nın 34/1, 230, 289/g
- 1412 sayılı CMUK'nın 308/7., 317. ve 321. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2016/1587 E. , 2019/10883 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi,
Sanık hakkında... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.02.2008 gün ve 2008/40 Esas, 2008/603 Karar sayılı ilamıyla sanığa atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun TCK"nın 234/3. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu kabul edilerek verilen düşme kararı Yargıtay 14. Ceza Dairesinin.... sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğinden ve temyize konu 22.10.2013 tarihli kararda ise kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulmuş temyiz incelemesine konu bir hüküm bulunmadığından katılan mağdure vekilinin bu suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Mahkemece kurulan hükmün, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nın 34/1, 230, 289/g ve 1412 sayılı CMUK"nın 308/7. maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ile bunun hukuki nitelendirmesinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, gerekçe kısmında dosyanın geçirdiği aşama açıklandıktan sonra sanığın denetim süresi içinde suç işlediğinden bahisle hükmün açıklandığı belirtilerek yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından sonra denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerekirken, yazılı şekilde sanık hakkındaki hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.