Esas No: 2022/4742
Karar No: 2022/5158
Karar Tarihi: 25.04.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4742 Esas 2022/5158 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında davalı taraf lehine karar verilmiş ve davacı taraf temyiz istemiş. Ancak temyiz talebinin kesinlik sınırını aşmadığı gerekçesiyle kabul edilmemiştir. Dosyadaki yazılara ve delillere bakıldığında davalı taraf lehine verilen kararın bozulmasına gerek olmadığına karar verilmiştir. Kararda, kesinlik sınırını belirleyen kanun maddelerine değinilmiş ve bu sınırın yalnızca taşınır malın veya alacağın değerine bağlı olduğu vurgulanmıştır. Faiz, icra tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmamaktadır. Bu nedenle, kesinlik sınırı altındaki miktarlar temyiz edilemez. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca geçerli olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
I- Davacı Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; davada reddedilen ve temyize konu edilen miktarın toplamı 1.496,63 TL olup 23.12.2021 olan karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının talep halinde ilgiliye iadesine,
II-Davalı Temyizi Yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 25.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.