MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
... Zihinsel Engellileri Geliştirme ve Koruma Derneği"nde üye olan, derneğe ait dergileri satma, yardım toplama ile dergi satışı yapılan ve derneğe bağış veren müşterilerden para tahsil etmeye yetkisi bulunan sanıkların, anılan derneğin dergilerinin büyük bir kısmını satmalarına ve yardım toplamalarına rağmen dernek adına tahsil ettikleri paraları derneğe teslim etmeyip, uhdesinde bulundurmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarını işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanıkların savunmalarına, katılanın aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; dernekte dergi satışı yapma ve yardım toplama yetkisi ile çalışan sanıkların, satılan dergilerinin ücretini ve toplanan yardımları adı geçen dernek nam ve hesabına satmak ve tahsil ettiği paraları da derneğe iade etmesi gerekirken, hizmet ilişkisinin gereklerine aykırı hareket ederek tahsil ettikleri paraları derneğe iade etmeyip uhdesinde bulundurmaları şeklinde gerçekleştirdiği sabit görülen eylemlerinin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarını oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette

adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamasına rağmen, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
2- Sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nın 52/2 maddesinin gösterilmemesi, suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümler 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükümlerde yer alan ""5237 sayılı TCK"nın 155/2 ve 43/1 maddeleri gereğince sonuç olarak verilen 75 gün adli para cezası karşılığı aynı kanunun 61/8. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL"den olmak üzere 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ifadelerinin yerine ""5237 sayılı TCK"nın 155/2 maddesi gereğince 5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 43/1 maddesi gereğince 1/4 oranında yapılan arttırım ile 6 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 52/2 maddeleri gereğince verilen 6 gün adli para cezası karşılığı günlüğü 20 TL"den olmak üzere sonuç olarak 120 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ifadelerinin yazılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.