13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2658 Karar No: 2019/11737 Karar Tarihi: 02.07.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2658 Esas 2019/11737 Karar Sayılı İlamı
Özet:
13. Ceza Dairesi'nin 2019/2658 E., 2019/11737 K. numaralı kararında mahkumiyet hükümlerine yapılan temyiz itirazları değerlendirilmiştir. Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin olarak verilen hükümlerde, hırsızlığa konu malın aynına yönelik verilen zararın, mala zarar verme suçunun unsurlarını oluşturmayacağına ilişkin karar kesin nitelikte olduğu belirtilmiş ve açıklanan nedenlerle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olduğundan, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümün temyizi mümkün değildir. Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde ise suçun gündüz vakti işlenmesi nedeniyle zamanaşımının geçmediği belirtilerek, hükümlerin bozulmasına karar verilmiş ve bu suçla ilgili olarak TCK'nın 142/1-e, 31/2. maddeleri ile 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen ceza türü ve üst sınırı açıklanmış
13. Ceza Dairesi 2019/2658 E. , 2019/11737 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyizinde; Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz itirazlarına ilişkin Mahkemece kabul olunan ve hırsızlığa konu malın aynına yönelik verilen zararın, mala zarar verme suçunun unsurlarını oluşturmayacağının gözetilmediği, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih, 43-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, bu suça ilişkin kararın kesin nitelikte olduğu ve bu hukuka aykırılığın ancak kanun yararına bozma yoluyla giderilmesinin mümkün bulunduğu belirlenmekle yapılan incelemede: 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyizinde; Müştekinin soruşturma aşamasında alınan beyanında 21.00"da motosikletini park ettiğini 23.00"da geldiğinde yerinde olmadığını gördüğünü, suça sürüklenen çocukların ise saat 21.00-22.00 sıralarında çaldıklarını beyan ettikleri, olay tarihinde güneşin yaz saati uygulması da gözetildiğinde saat 20.18"de battığı, gece sayılan zaman diliminin saat 21.18"den sonra başlayacağı bu haliyle suça sürüklenen çocukların eyleminin gündüz vakti işlendiği kabul edilerek yapılan incelemede; Suça sürüklenen çocuklara yüklenen 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e, 31/2. maddelerine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 4 yıllık asli zamanaşımının karar tarihi olan 17/04//2015 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 02/07/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.