Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3891 Esas 2019/5150 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3891
Karar No: 2019/5150
Karar Tarihi: 09.09.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3891 Esas 2019/5150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

UPS Kargo'nun acentesi olan davacı, davalı tarafından yurt dışına alıcı ödemeli kargo gönderildiğini ancak kargonun alıcısına teslim edildikten sonra ödeme yapılmayınca uluslararası taşıma ücreti bedelinin kendisinden tahsil edildiğini iddia ederek davalıdan 6.836,23 TL'lik kargo bedelinin faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının iddiasını haklı bulmuş ve davanın kabulüne karar vererek kargo bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmetmiştir. Davalı vekili, karara itiraz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilerek mahkeme kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri: Kanunun açık bir şekilde belirtmediği durumlarda hakim, hukuki uygulamanın yararına karar vermek zorundadır.

11. Hukuk Dairesi 2018/3891 E. , 2019/5150 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 26/06/2018 tarih ve 2018/128-2018/205 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin UPS Kargonun acentesi olduğunu, davalı tarafça yurt dışına alıcı ödemeli kargo gönderildiğini, kargonun alıcısına teslim edilmesine rağmen alıcı tarafından ödeme yapılmadığını, bunun üzerine UPS Kargonun yurt dışı şubesi tarafından Türkiye Şubesi"ne, Türkiye Şubesi tarafından da kendisine uluslararası taşıma ücreti bedelinin alıcısı tarafından ödenmesinin kabul edilmediği gerekçesiyle fatura edildiğini ve bedelin kendisinden tahsil edildiğini, müvekkilinin ödediği bedeli davalıya fatura ettiğini, ancak davalı tarafından faturaya haksız itiraz ettiğini zira, davalının kargo yurtdışı taşıma şart ve kurallarını düzenleyen “collect taahhütnamesi” uyarınca alıcısı tarafından ödenmeyen kargonun bedelinden sorumlu olduğunu ileri sürerek kargo bedeli 6.836,23 TL"nin faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı temsilcisi, alacağın zamanaşımına uğradığını ve taraf ehliyeti olmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalı ...’na bağlı ...’nın eşyayı davacıya ait kargo aracılığı ile yurt dışına gönderinin yapıldığı , alıcının gönderileni bedeli ödemeden teslim aldığı, kargo bedelini ödemek zorunda kalan davacının alacağının sabit olduğu gerekçesiyle DAVANIN KABULÜ ile kargo bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.