Yargıtay - Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5661 Esas 2019/2159 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5661
Karar No: 2019/2159
Karar Tarihi: 04.03.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5661 Esas 2019/2159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. İlk olarak, 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura kullanmaktan mahkum edildiği hükümler incelenmiştir. Suç tarihlerinin yanlış gösterildiği ve Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen bir kanun maddesinin uygulanmasının gerektiği belirtilmiştir. Yargılama sonucunda sanığa yüklenen suç kabul edilmiş ve temyiz itirazları reddedilmiştir.
İkinci olarak, sanık hakkında 2006 yılında sahte fatura kullanmaktan mahkumiyet hükmü incelenmiştir. Suç tarihinin yanlış yazıldığı ve zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle hüküm BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılama yapılmayacağı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/5661 E. , 2019/2159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura kullanma“ suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Gerekçeli karar başlığında “01.05.2008-01.05.2009“ şeklinde yanlış gösterilen suç tarihlerinin, suça konu faturaların gelir vergisi indiriminde de kullanılmış olmaları nedeniyle 2007 takvim yılı için “26.03.2008“, 2008 takvim yılı için “26.03.2009“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi, cezayı arttıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Suça konu faturaların KDV ve stopaj gelir vergisi indiriminde kullanılmış olmaları ve son faturanın 19.12.2006 tarihli olması nedeniyle, suç tarihinin “21.01.2007“ olacağı cihetle, gerekçeli karar başlığında “01.05.2007“ şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura kullanma“ suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e. ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının suç tarihi olan 21.01.2007 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarıca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 04.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.