MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı Bor Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 13.03.2018 gün 2016/380 E- 2018/91 K sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinafı üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesince verilen 27.06.2018 gün 622-642 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi süresinde davacılar ve davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, Tetkik Hakimi ...’ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, görüşü alındı, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı pay oranında tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından istinafı üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, davacıların istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, verilen karar süresi içerisinde davacılar ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 6100 sayılı HMK."nın 362.maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, 1/a bendinde de miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" hükmüne yer verilmiş, 2018 yılı itibarıyla HMK."nın 362/1-a bendinde belirtilen 40.000.00 TL’lik kesinlik sınırı 47.530.00 TL olarak uygulanmaya başlamıştır.
Hemen belirtilmelidir ki, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı davalarda dava değeri taşınmazın tümünün değeri üzerinden davayı açan mirasçı veya mirasçıların payına isabet eden değerdir.
Somut olayda, davanın 10.000 TL değer gösterilmek suretiyle açıldığı, yargılama aşamasında dava konusu taşınmazlarda muris tarafından adına kayıtlı payların devredildiği göz önüne alınmadan, taşınmazların tamamının toplam değeri üzerinden 5.448.02 TL tamamlama harcı alındığı, ancak taşınmazların tamamının toplamı üzerinden harç yatırılmış olmasının sonuca etkili olmadığı, çekişme konusu taşınmazlarda muris tarafından devredilen payların dava tarihi itibariyle keşfen saptanan toplam değerinin 78.978.47 TL olduğu, davacıların her birinin 1/7 miras payına isabet eden 11.282.63 TL’nin 2018 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti bulunmayan kararlar hakkında 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bir karar verilebileceği açıktır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı anlaşılan eldeki dava yönünden davacıların ve davalı vekilinin temyiz dilekçelerinin değerden REDDİNE, peşin alınan harcın temyiz edene geri verilmesine, 14/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.