Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, malûllük aylığına hak kazanıldığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vasisinin avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
18.07.2007 tarihli malûllük sigortasından aylık tahsis başvurusu, çalışma gücünü en az 2/3 oranında yitirmediği gerekçesiyle davalı Kurumca reddedilen 506 sayılı Kanun hükümleri kapsamındaki davacı sigortalının bu karara itiraz ettiği, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nca yapılan değerlendirme sonrasında hazırlanan 12.06.2009 tarihli kararda da 2/3 oranında kaybın bulunmadığının belirtilmesi üzerine işbu davanın açıldığı anlaşılmakta olup, yargılama aşamasında Adli Tıp Kurumu (3.) Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından 13.02.2012 günü düzenlenen, beden çalışma gücünün en az üçte ikisinin yitirilmediği yönündeki rapora dayanılarak davanın reddedildiği belirgindir.
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun; “Kimlerin malûl sayılacağı” başlığını taşıyan 53. maddesinde, Kurum hastanelerince düzenlenecek yöntemine uygun sağlık kurulu raporları ve dayanağı tıbbi belgelerin incelenmesi sonucu çalışma gücünün en az 2/3’ünü yitirdiği Kurumca saptanan sigortalının malûllük sigortası bakımından malûl sayılacağı belirtilmiş, “Malûllük aylığından yararlanma şartları” başlıklı 54. maddesinde, malûllük aylığından yararlanma şartları sıralanmış, 56. maddesinde aylığın başlangıcına yönelik düzenleme yapılmıştır. Diğer taraftan, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren “Malûl sayılma” başlığını taşıyan 25. maddesinde ise, sigortalının istemi üzerine Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurullarınca yöntemine uygun düzenlenecek raporlar ve dayanağı tıbbi belgelerin incelenmesi sonucu, çalışma gücünün en az %60’ını kaybettiği Kurum Sağlık Kurulunca belirlenen sigortalının malûl sayılacağı hüküm altına alınmış, “malûllük sigortasından sağlanan haklar ve yararlanma şartları” başlıklı 26.
maddesinde malûllük aylığı bağlama koşulları açıklanmış, 27. maddesinde de aylığının ne zaman başlayacağı bildirilmiş olup, anlaşılacağı üzere, malûllük olgusunun varlığı için 506 sayılı Kanunda öngörülen çalışma gücü en az kayıp oranı 5510 sayılı Kanunda sigortalılar yararına yaklaşımla indirilerek %60 olarak belirlenmiştir.
İnceleme konusu davada, 5510 sayılı Kanun hükümleri kapsamında irdeleme yapılmadığı anlaşılmakla, Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’ndan rapor alınarak davacının çalışma gücünü hangi tarih itibarıyla hangi oranda yitirdiği belirlenmeli, anılan oranın en az 2/3 veya %60 olmasına göre 506 ve 5510 sayılı Kanunlarda yazılı diğer aylık bağlama koşulları, her bir mevzuat yönünden kendi bütünlüğü içerisinde değerlendirmeye tabi tutulmalı, buna göre, çalışma gücünün %60 – 2/3 oranları arasında kaybedildiği saptandığı takdirde 5510 sayılı Kanunda yazılı diğer tahsis şartlarının varlığı araştırılmalı, kuşkusuz, söz konusu Kanunun ilgili maddesinin yürürlüğe girmesiyle birlikte hak doğduğundan, dayanak raporda yazılı malûllük başlangıç günü daha sonra olmamak kaydıyla aylık başlangıcı olarak yürürlük tarihini izleyen ay başına karşılık gelen 01.11.2008 günü esas alınmalı, en az 2/3 oranında kaybın gerçekleşmiş olması durumunda ise 506 sayılı Kanunda yazılı diğer aylık bağlama koşulları yönünden inceleme yapılarak elde edilecek sonuca göre karar verilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece, eksik inceleme ve araştırma sonucu davanın reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vasisi vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının isteği durumunda davacı vasisine geri verilmesine, 21.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.