Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4852 Esas 2022/5333 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 31. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 31. İş Mahkemesi


Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, alacak istemine istemine ilişkin olup İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hükmün istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf talebinin kabulü ile davanın esası hakkında verdiği yeni hükmün Dairemizin 21.09.2021 tarihli ve 2021/6744 Esas, 2021/12351 Karar sayılı ilâmı ile bozulduğu anlaşılmıştır.
25.10.2017 tarihinde yürürlüğe giren 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 7 nci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince 12.01.2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) kanun yollarına ilişkin hükümleri, iş mahkemelerince verilen kararlar hakkında da uygulanır. 6100 sayılı Kanun’un 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince ise, ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.
Dairenin 21.09.2021 tarihli ve 2021/6744 Esas, 2021/12351 Karar sayılı bozma kararına Bölge Adliye Mahkemesince direnilmesi üzerine karar davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle 6100 sayılı Kanun’un 373 üncü maddesinin beşinci fıkrası gereğince Dairemizce yapılan incelemede; öncelikle davalı vekiline nispi harcın tamamlanması için usulüne uygun muhtıra gönderildiği, muhtıranın 02.03.2022 tarihinde davalı vekiline tebliğ edildiği, yasal bir haftalık sürede harcın tamamlanmaması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince 15.03.2022 tarihli ek karar ile temyiz talebinden vazgeçmiş sayılmasına karar verildiği; eksik harcın yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 17.03.2022 tarihinde tamamlandığı ve davalı vekilince ek karara karşı süresinde temyiz yoluna başvurulduğu anlaşılmıştır. Usulüne uygun muhtıra tebliğine rağmen yasal sürede harcın tamamlanmaması sebebi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar isabetli Dairemizce görülmüştür. Ne var ki direnme kararı temyiz edilmiş olmakla bu hususta değerlendirme yapma yetkisinin Hukuk Genel Kuruluna ait olduğu düşünülmektedir.
İşin esasına gelince; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ... Teftiş Kurulu Başkanlığının 25.12.2015 tarihli ve (65) sayılı İnceleme Raporu’na ilişkin kesinleşen ... 11. İş Mahkemesinin 2015/374 Esas ve 2016/544 Karar sayılı kararında davalı işyerinde davacı ile aynı işi yapan işçilerin bulunduğunun tespit edildiği, hesaplamaya esas alınan emsal işçi bordrolarının davalı işveren tarafından bildirildiği, davalı işverenin bildirdiği emsal işçilerin davacıdan farklı bir iş yaptıkları yönünde istinaf başvurusuna konu bir itirazda bulunulmadığı ve açıklanan nedenle davalı işyerlerinde davacı ile aynı işi yapan emsal işçi bulunup bulunmadığının araştırılması yönündeki bozma kararının hatalı olduğu ve direnme kararının isabetli olduğu değerlendirilmiştir.
Ne var ki temyiz edilen asıl karar direnme kararı olduğundan, öncelikle ek karara yönelik temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulu tarafından yapılması gerektiği anlaşıldığından, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç:
Yukarıda açıklanan sebeple dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE, 27/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.