Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6669 Esas 2020/3567 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6669
Karar No: 2020/3567
Karar Tarihi: 16.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6669 Esas 2020/3567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık idaresindeki araçla gece vakti seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek önce dubalara, sonra da yaya olan katılana çarpıp yaralamıştır. Yapılan tespitlere göre sanık yaklaşık yarım saat sonra ölçülen alkollü iken araç kullanmıştır. Sanığın tam kusurlu olduğu kabul edilerek taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz itirazları değerlendirildikten sonra kararın kabul edilmesine ancak katılan vekilinin vekalet ücretine dair hüküm tesisi kanuna aykırı olduğundan bu hususun düzeltilerek yeniden onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri TCK'nin 89/1, 22/3, 62/1, 52/2, 4, 53/6'dır.

12. Ceza Dairesi 2019/6669 E. , 2020/3567 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62/1, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ile sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gece vakti aydınlatmanın olduğu yerleşim içi iki yönlü yolda seyir halinde iken direksiyon hakimiyetini kaybederek önce sağdaki taşıt trafiğine kapalı yolun giriş kısmındaki dubalara, sonra da dubaların yakınında karşıya geçmek için bekleyen yaya olan katılana çarpması neticesinde katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın yaklaşık yarım saat sonra yapılan ölçüme göre 1,76 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda, tam kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin ise temel cezanın ve bilinçli taksir artırım oranının az olduğu, takdiri indirim sebeplerinin uygulanmaması gerektiği, sürücü belgesini daha uzun süreli geri alınması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan yararına, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, dilekçe yazım ücretine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazı yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün dilekçe yazım ücretine ilişkin ikinci paragrafı çıkarılarak yerine “Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.800 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılana verilmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.