MAHKEMESİ :... Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram genel tatili, hafta tatili ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacı işçinin fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının işveren tarafından ödenmediğini beyanla, işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, işyerinde kanuni haftalık çalışma süresinin aşılmadığını, işçinin ödenmemiş işçilik alacağının bulunmadığı beyanda davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
...-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
...-İşçinin çalışmalarının denkleştirmeye tabi tutulması ve fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanamayacağı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı ... Kanunu"nun 41. maddesine göre haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılır. Anılan Kanunun 63. maddesinde ise, “Aksi kararlaştırılmamışsa bu süre, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine eşit ölçüde bölünerek uygulanır. Tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi, işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabilir. Günlük çalışma süresinin onbir saatten fazla olamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğinden, tespit edilen fazla sürelerin denkleştirmeye tabi tutulmaması, onbir saati aşan çalışmalar için zamlı ücret ödenmesi gerekir.
Somut olayda, davacı işçi 05:30-...:30 saatleri arasında bir gün çalışma, ertesi gün yirmidört saat dinlenme esasına göre çalışmıştır. Bu durumda, ara dinlenme süresi düşüldükten sonra, günlük çalışma süresinin onikibuçuk saat olduğu, onbir saati aşan çalışması değerlendirildiğinde, günlük fazla çalışmasının birbuçuk saat olduğu kabul edilmelidir. Buna göre çalışılan günler nazara alındığında bir hafta altı saat, diğer hafta dörtbuçuk saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacı işçinin iki gün belirtilen saatlerde çalışma, takip eden üçüncü gün yirmidört saat dinlenme esasının kabul edildiği iki aylık dönem için ise, bir hafta yedibuçuk saat, diğer hafta yine yedibuçuk saat, takip eden hafta ise altı saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmaktadır. Bu esaslara göre, fazla çalışma ücreti alacağı yeniden değerlendirilerek, hakkaniyet indirimi uygulanmasıyla hüküm altına alınmalıdır. Yazılı gerekçe ile fazla çalışma ücret alacağının eksik hesaplanarak hüküm altına alınması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.