Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2329 Esas 2022/4711 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki dava ve vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminatlar ve iştirak nafakalarının miktarı ile yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemesince verilen ilk hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından karşı davasının reddi ve kusur belirlemesi yönünden istinaf edilmiş olup, davacı-karşı davalı erkek tarafından ilk derece mahkemesince verilen ilk hüküm hakkında istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, davacı-karşı davalının asıl davanın reddine yönelik; davalı-karşı davacı kadın tarafından da bölge adliye mahkemesince verilen kaldırma kararından sonra ilk derece mahkemesince verilen ikinci hüküm sonrasında yoksulluk nafakasının miktarı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, davalı-karşı davacı kadının da yoksulluk nafakasının miktarına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle ilk derece mahkemesince davalı-karşı davacı kadın lehine aylık 300,00.-TL yoksulluk nafakasına hükmedildiğinin, davalı-karşı davacı kadının asgarî ücret seviyesindeki gelirinin kadını yoksulluktan kurtarmayacağının anlaşılmasına göre davalı-karşı davacı kadının tüm, davacı-karşı davalı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın lehine hükmedilen maddî ve manevî tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı erkeğin asıl davanın reddine, davalı-karşı davacı kadının da yoksulluk nafakasının miktarına yönelik temyiz dilekçelerinin REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 3.bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, adli yardımdan yararlanması sebebiyle başlangıçta alınmamış olan aşağıda yazılı karar ve ilam harcı ile temyiz başvuru harcının Yeliz'e yükletilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Hayri'ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 18.05.2022 (Çar.)