11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5037 Karar No: 2019/2151 Karar Tarihi: 04.03.2019
Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5037 Esas 2019/2151 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Vergi Usul Kanununa Muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Suç tarihi ilk başta hatalı olarak 01.05.2007 olarak verilmiştir, ancak faturaların kurumlar vergisi indirimi için kullanıldığı tespit edilerek doğru tarih 26.04.2007 olarak düzeltilmiştir. Sanığın uzun süreli hapis cezası ertelenmiş olmasına rağmen, hak yoksunluğu cezası uygulanması kararı verilmiştir. Ancak sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkilerinde uygulanamayacağına dair bir açıklama yapılmamıştır. Yargılama sonucunda deliller sanığın suçlu olduğuna karar verilmiş, cezayı arttıran veya azaltan nedenler de dikkate alınarak hüküm verilmiştir. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile 1. fıkrasının (c) bendi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı gösterilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2016/5037 E. , 2019/2151 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
Gerekçeli karar başlığında “01.05.2007“ şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin, suça konu faturaların kurumlar vergisi indiriminde de kullanılmış olmaları nedeniyle “26.04.2007“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.