MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Elazığ 4. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 14/09/2017 tarih ve 2016/229 E. - 2017/302 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/04/2019 tarih ve 2018/1537 E. - 2019/626 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2016/145 esas sayılı dosyasında Fırat Temizlik İnş. San. Tic. ve Paz. Ltd. Şti. aleyhine rücu davası açtıklarını, anılan şirketin 6102 sayılı TTK"nın geçici 7. maddesine göre re’sen terkin edildiğini, anılan davada taraf teşkilinin sağlanması için şirketin ihyasının gerektiğini ileri sürerek Fırat Temizlik İnş. San. Tic. ve Paz. Ltd. Şti.’nin ihyasını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; 6102 sayılı TTK"nın geçici 7. maddesindeki şartların gerçekleştiği, yapılan işlemin hukuka uygun olduğunu, müvekkilinin yasal hasım olduğundan aleyhine yargılama giderine hükmedilemeyeceğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından ihyası istenilen şirkete karşı tazminat talepli dava açıldığı, şirketin ticaret sicilinden terkin edilmesi nedeniyle tüzel kişiliğinin sona erdiği, yargılamanın yapılması için anılan şirketin ihyasının zorunlu olduğu ve davanın açılmasında davacının hukuki menfaatinin bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, şirketin ihyası ile sicile tesciline, kararın ilanına karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından vekalet ücreti yönünden istinaf yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı vekilinin istinaf başvurusunun, şirketin TTK"nın geçici 7. maddesine göre 15.06.2015 tarihinde re"sen terkin edildiği, şirketin ticaret sicilindeki kayıtlı son adresine ve sicil kayıtlarına göre şirket yetkililerine ihtar yollandığına dair tebligat parçasına rastlanmadığı, terkin işlemini TTK"nın geçici 7. maddesine uygun olarak yapmayan davalının yargılama giderlerinden sorumlu olacağı, alacaklı tarafından açılan şirket ihyası davasında TTK"nın 547/2. maddesine göre ek tasfiye memuru atanması gerektiği, sadece şirketin ihyasına karar verilmesinin doğru olmadığı gerekçesiyle kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne, dava konusu şirketin Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2016/145 esas sayılı dosyası ile sınırlı olarak ihyasına, ek tasfiye memuru tayiniyle kararın tescili ve ilanına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.