Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23103 Esas 2017/2135 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından; kusur belirlemesi, tedbir nafakası ve miktarı, reddedilen maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden, davalı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, tedbir nafakasının kaldırılması, yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminat taleplerine yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece taraflar eşit kusurlu bulunarak boşanmaya karar verilmiş ise de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden kadına kusur olarak yüklenilen hakaret ve eşi ile ilgili mahrem konuları çevresine anlattığı vakıalarına erkeğin dayanmadığı, dayanılmayan vakıaların kusur belirlemesine esas alınamayacağı, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, kadının da eşine karşı küçük düşürücü söylemlerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre evlilik birliğinin sarsılmasına sebebiyet veren olaylarda davacı erkeğin davalı kadına göre ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabulü doğru olmamıştır.
3-Davacı erkeğin maddi ve manevi tazminat talebi bulunmamaktadır. Bu talepler hakkında kesin hüküm oluşturacak şekilde ret kararı verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
4-Davalı kadın 04/06/2015 tarihli sözlü yargılama duruşmasında maddi ve manevi tazminat ile nafaka taleplerini tekrarladığını beyan etmiş ise de, davalının usulüne uygun şekilde maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası talebi bulunmamaktadır. Hal böyle iken mahkemece maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilecek yerde kesin hüküm oluşturur şekilde ret kararı verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 01.03.2017(Çrş.)