Mala zarar verme suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Gebze 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.07.2011 tarihli ve 2011/896 esas, 2011/508 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanık ..."ın mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği iddia olunan hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarının temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 08.05.2014 tarihli ve 2013/15575 esas, 2014/16770 sayılı kararı ile bozulmasına müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucu sanığın atılı hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarını işlediği sabit olmadığından bahisle Gebze 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2014 tarihli ve 2014/350 esas, 2014/587 sayılı kararı ile beraatine karar verildiği görülmekle, Gebze 5. Asliye Ceza Mahkemesince beraate konu suçların yanında sanığın önceden mahkumiyetine karar verilen hükmün bu yönden kesin nitelikli olması nedeniyle temyize konu edilemediği anlaşılmış ise de, mala zarar verme suçunun beraat kararı verilen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarıyla bağlantılı olduğu ve her üç suçun birlikte işlendiğinin iddia edildiği, sanığın mala zarar verme suçunu işlediğine dair de mahkumiyete yönelik kesin delil elde edilemediği gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 30.01.2019 gün ve 2018/15050 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.02.2019 gün ve KYB/2019-12101 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlü hakkında nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her üç suçtan mahkumiyet kararı verildiği, katılan kurum vekilinin temyiz talebi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi"nin 08.05.2014 gün ve 2013/15575 esas, 2014/16770 karar sayılı ilamı ile, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine; nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının ise suçun sabit olmaması nedeniyle sanığın beraat etmesi gerektiğinden bahisle bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yerel mahkemece nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilip, bu hükümlerin temyizde onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; hükümlünün beraat ettiği bu suçlarla birlikte işlediği kabul edilen mala zarar verme suçundan da beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Gebze 5. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 04.07.2011 gün ve 2011/896-508 esas-karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin hükümlü tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle hükümlünün mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 23.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.