Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4331 Esas 2019/11671 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4331
Karar No: 2019/11671
Karar Tarihi: 23.05.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4331 Esas 2019/11671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen ve alacak davası ile ilgili verilen bir kararın temyiz talebi incelenmiştir. Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgili olduğundan, bu sınırı aşmayan davalar temyize konu olamaz. Dosya incelendiğinde, mahkeme kararının bozmadan sonra fazla mesai ve genel tatil alacağı bakımından hüküm altına alınan tutarın temyiz kesinlik sınırını aşmadığı görülmüştür. Bu nedenle davalı temyiz isteminin mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddeleri uyarınca reddedilmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ve mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2019/4331 E. , 2019/11671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı temyizi yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 09.07.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla mesai ve genel tatil alacağı bakımından hüküm altına alınan 259,98 TL karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
Davacı temyizi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 23/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.