Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1699 Esas 2020/3550 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1699
Karar No: 2020/3550
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1699 Esas 2020/3550 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tazminat talebinin reddedilmesine ilişkin hükmün temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede, davacının tüm dosya içeriğine göre makul şüphe ile yine makul sürede gözaltında kaldığı gerekçesiyle tazminat talebinin reddedilmesinin hukuka aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. CMK'nın 141/1-e maddesinde belirtilen koşulların mevcut olduğu ve davacı lehine makul bir tazminata hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 5607 sayılı Kanun, CMK'nın 141/1-e maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/1699 E. , 2020/3550 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava tarihi : 01/03/2016
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tebliğnamenin temyiz eden kısmında yalnızca davalı vekili gösterilmiş ise de dosya kapsamı itibariyle davalı vekilinin herhangi bir temyiz talebi olmadığı gibi tebliğname içeriği incelendiğinde hükmün davacı lehine bozulması talep edildiği görülmekle, tebliğnamede temyiz eden kısmında yalnızca davalı vekilinin gösterilmesi maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, tazminat davasının dayanağı olan Hilvan Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/960 sayılı dosyasında 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan yürütülen soruşturma kapsamında 17/12/2015 tarihinde saat 02.00 sıralarında gözaltına alınıp, 05.30 sıralarında serbest bırakıldıktan sonra hakkında 05/02/2016 tarihinde kamu adına kovuşturma yapılmasına yer olmadığına karar verildiğinin görülmesi karşısında, CMK"nın 141/1-e maddesindeki “kanuna uygun olarak yakalandıktan veya tutuklandıktan sonra haklarında kovuşturmaya yer olmadığına veya beraatlerine karar verilen” kişilerin tazminat isteyebilecekleri hususu dikkate alındığında, davacı lehine maddi ve manevi tazminat isteme koşullarının oluştuğu, bu kapsamda uğranıldığı iddia edilen zarar için davacı lehine makul bir tazminata hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, “yasal gözaltı süresinin 24 saat olduğu, davacının tüm dosya içeriğine göre makul şüphe ile yine makul sürede gözaltında kaldığı,” şeklindeki yasal olmayan yetersiz gerekçelerle tazminat talebinin reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.