
Esas No: 2015/23010
Karar No: 2017/2122
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23010 Esas 2017/2122 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, kabul edilen boşanma davası ve fer"ileri yönünden; davacı kadın tarafından ise, nafaka ve tazminat taleplerinin reddedilen kısımları ile reddedilen para ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı kadının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiş, diğer taraf vekili de, temyize cevap dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek temyiz isteğinde bulunmuştur (HUMK m. 433/2). Hükmü süresinde temyiz etmemiş olan tarafın, temyize cevap dilekçesindeki temyiz itirazlarının incelenebilmesi, temyiz dilekçesinin tebliğinden itibaren on gün içinde cevap verilmesi halinde mümkündür (HUMK m. 433/2). Aksi halde, süresinden sonra verilen cevap dilekçesindeki temyiz itirazları dikkate alınamaz. Davalı erkeğin temyiz dilekçesi, diğer tarafa 18.09.2015 günü tebliğ edilmiş; karşı taraf, hükme ilişkin itirazlarını da ihtiva eden temyize cevap dilekçesini, yasal on günlük süreden sonra 19.09.2015 günü vermiştir. Bu durumda, davacı kadının katılma yoluyla temyiz talebinin süre aşımı sebebiyle reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğin mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davaranışları yanında, davacı kadının da eşinin istememesine rağmen yatılı kalacak şekilde başka bir evde çalışmaya başladığı ve boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temiyz itirazları yersizdir.
b-Toplanan delillerden, davacı kadının çalıştığı anlaşılmaktadır. Çalışmasının düzenli ve sürekli olup olmadığı, gelirinin onu yoksulluktan kurtaracak nitelikte bulunup bulunmadığı, kadın yararına Türk Medeni Kanununun 175. madde koşullarının oluşup oluşmadığı araştırılmadan, yazılı şekilde kadın yararına yoksulluk nafakası takdiri doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2/b bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 2/a bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı kadının temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatıranlara geri verilmesine, iş bu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 01.03.2017 (Çrş.)