Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6865 Esas 2018/4113 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6865
Karar No: 2018/4113
Karar Tarihi: 28.05.2018

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/6865 Esas 2018/4113 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurdan alacağı olan 2.000 TL'yi istemesi sonucu alamayınca mağdura kafa atarak ve tehdit ederek birlikte araçta dolaştıkları sırada araç ruhsatı ve oto teyp başlığını alarak kaçmıştır. Mahkeme sanığın eyleminin yağma suçu yerine kasten yaralama ve tehdit suçlarını oluşturacağını göz önüne almadan uygulama yapmıştır. Ayrıca, sanık hakkında mükerrirliğe ilişkin hüküm uygulanmadığı için, sanık hakkında mükerrir sayılarak hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği halde yanlış şekilde karar verilmiştir. TCK'nın 150/1. maddesi, sanığın eyleminin daha az cezayı gerektiren hal başlığı olarak yağma suçunu oluşturmaktadır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin yaptığı değişiklikler nedeniyle yeniden takdiri lüzum vardır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 150/1. maddesi
- TCK'nın 58. maddesi
- 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi

6. Ceza Dairesi 2015/6865 E. , 2018/4113 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I-Oluş ve dosya içeriğine göre; mağdur ..."dan, kardeşi ..."ün 2.000,00 TL olan alacağını isteyen sanık ..."ün, aldığı olumsuz yanıt üzerine mağdura kafa atıp "seni ..."da gezdirmem bana kimse bir şey yapamaz" dediği, ardından mağdurun aracına binip bir müddet birlikte dolaştıktan sonra, "ben bunları alıyorum, paran olunca gelip bunları alırsın" diyerek mağdurun araç ruhsatı ile oto teyip başlığını alarak araçtan inen sanığın eyleminin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda düzenlenen yağma suçunda daha az cezayı gerektiren hal başlıklı 150/1. maddesi delaletiyle kasten yaralama ve tehdit suçlarını oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması;
II-Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesi’nin 28.02.2003 tarih, 1999/86- 2003/100 Esas ve Karar sayılı ilamında, TCK.nın 58. maddesindeki mükerrirliğe ilişkin hükmün uygulanmadığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58/7. maddesi gereğince “Mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, şartları oluşmadığı halde yazılı şekilde sanığın 2. kez mükerrir sayılarak hakkında 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
III- -24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinde değişiklik yapıldığından yeniden takdiri lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.