Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7807 Esas 2021/3078 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemes
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili ifadeleri, savunma, tanık beyanları, mağdure hakkında düzenlenen adli muayene raporu içeriği, suça sürüklenen çocuk dışında isnatta bulunduğu diğer kişiler hakkında verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karar içeriği ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosyada mevcut adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar, suç tarihi nazara alındığında 6545 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı CMK’nın 231/5 ve devamı maddelerinin tatbikine engel olmadığı gibi suça sürüklenen çocuğun dosyaya yansıyan olumsuz kişilik özelliğinin de bulunmadığı gözetilerek 5271 sayılı CMK 231 ve 5237 sayılı TCK’nın 51. maddeleri uyarınca değerlendirme yapılması gerekirken dosya kapsamına uygun düşmeyen yazılı gerekçelerle söz konusu maddelerin tatbike yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.