Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5315 Esas 2022/5481 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2022/5315
Karar No: 2022/5481
Karar Tarihi: 28.04.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5315 Esas 2022/5481 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın iş sözleşmesi son bulmuş bir işçinin açtığı alacak davası olduğu ve verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşmayacak şekilde sadece reddedilen ve temyize konu edilen toplam tutarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibariyle 78.630,00 TL olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi, temyiz isteminin kabul edilemez olduğuna karar vermiştir. Kararda referans verilen kanun maddeleri şunlardır: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369. ve 362. maddeleri."İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 29. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 31. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde duruşmalı olarak davacı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz olunan karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi uyarınca, kesin nitelikte olması nedeniyle, temyiz isteminin bölge adliye mahkemesince reddine ilişkindir.
Dosya içeriğine göre, dava, iş sözleşmesi son bulmuş olan işçinin açtığı alacak (eda) davası niteliğinde olup verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz kesinlik sınırı kabul ya da reddedilen alacak tutarına göre belirlenmelidir. Buna göre; reddedilen ve temyize konu edilen toplam miktarın Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 78.630,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla; kararın kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesine uygun olduğundan bu karara yönelik temyiz isteminin reddi ile 14.03.2022 TARİHLİ EK KARARIN ONANMASINA, 28.04.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
