Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5099 Esas 2022/5653 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 15. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının 05.10.2001 tarihinden işten ayrıldığı 2011 Haziran ayına kadar davalı işyerinde bölge sorumlusu olarak çalıştığını, davalı Şirkette normal çalışma düzeninin haftanın beş günü, 08.45- 17.45; bir gün de yarım gün çalışma olarak belirlendiğini, ancak davalı işverenin talebi ile bu çalışma saatlerine hiç uyulmadığını, davacının sürekli olarak akşamları geç saatlere kadar çalıştığını, envanter sayımı olan günlerde de sabah saat 07.00'de işe başladığını, davacının bölge sorumlusu olduğu ve sürekli kendisine bağlı mağazaların ziyaretlerini yaptığı için işyerinde kendisiyle ilgili puantaj tutulamadığını, ancak davacının tüm çalışmalarını düzenli olarak çizelgelere aktardığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini ve bu nedenle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının istifa ettiğini, ancak istifasına yönelik sözlü beyanını yazılı olarak müvekkili Şirkete vermediği gibi aksine iş sözleşmesinin haklı olarak feshedildiğine ilişkin olarak davacı tarafından keşide edilmiş 01.02.2017 tarihli ve 03341 yevmiye numaralı ihtarnamenin Şirkete tebliğ edildiğini, davacının davalı Şirkette üst düzey yönetici olarak görev yaptığını ve mesaisini kendisinin belirlediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının mesaisini kendisinin belirlemediği, dosya kapsamına göre fazla çalışmasının bulunduğu, karşılığının ödendiğinin davalı tarafça ispatlanamadığı ve davacının iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücretinin hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde; davacının mesai saatlerini kendisinin ayarladığını ve üst düzey yönetici olarak çalıştığını, yapılan işin niteliği ile aylık ücret miktarı göz önünde bulundurulduğunda fazla çalışma alacağına hak kazanamayacağını, iş sözleşmesinde fazla çalışma ücretinin ücrete dâhil olduğunun belirtildiğini, husumetli davacı tanık beyanlarına göre hesaplama yapıldığını, davacının tanık olarak dinlendiği başka dosyalarda Şirkette fazla çalışma yapılmadığını ifade ettiğini belirterek hükmün ortadan kaldırılması istemiyle istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının davalı ... iş yerinde üst düzey yönetici (bölge sorumlusu) olarak çalıştığı, sorumlu olduğu bölgedeki mağazaları kendisi tarafından belirlenen program dâhilinde ziyaret ederek denetlediği, kendisi ile aynı ortamda çalışan emir ve talimat veren amiri pozisyonunda her hangi bir kimsenin bulunmadığı, yapılan işin niteliği ve aylık ücret miktarı da göz önünde bulundurulduğunda davacının fazla çalışma ücretine hak kazanmadığı, buna göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı bulunmadığından iş sözleşmesinin işçi tarafından haklı nedene dayanılmaksızın feshedilmiş olduğu, bu nedenle davacının kıdem tazminatına da hak kazanmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın esası hakkında yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; davacının üst düzey yönetici olarak çalışmadığını, bağlı olduğu ve rapor verdiği yöneticilerinin bulunduğunu, mesai saatlerini kendisinin ayarlamasının mümkün olmadığını ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesine dayalı haklı fesih iddiası ve kıdem tazminatı talebine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
4857 sayılı İş Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) "İşçinin haklı nedenle derhal fesih hakkı" kenar başlıklı 24 üncü maddesinin ilgili bölümü şöyledir:
" Süresi belirli olsun veya olmasın işçi, aşağıda yazılı hallerde iş sözleşmesini sürenin bitiminden önce veya bildirim süresini beklemeksizin feshedebilir:
...
II. Ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan haller ve benzerleri:
...
e) İşveren tarafından işçinin ücreti kanun hükümleri veya sözleşme şartlarına uygun olarak hesap edilmez veya ödenmezse, ..."

2. 4857 sayılı Kanun'un "Fazla çalışma ücreti" kenar başlıklı 41 inci maddesinin birinci fıkrası şöyledir :
"Ülkenin genel yararları yahut işin niteliği veya üretimin artırılması gibi nedenlerle fazla çalışma yapılabilir. Fazla çalışma, Kanunda yazılı koşullar çerçevesinde, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63 üncü madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işçinin haftalık ortalama çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile, bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz."

3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta; davacı fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle haklı fesih iddiasında bulunmuş ve kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı ise davacının üst düzey yönetici olduğu savunmasıyla davanın reddini talep etmiştir. Davacının ... 4. İş Mahkemesinin 2015/646 Esas sayılı dosyasında 18.02.2016 tarihli tanıklık beyanı ile yine ... 6. İş Mahkemesinin 2013/656 Esas sayılı dosyasında 24.03.2014 tarihli tanıklık beyanında davalı işyerinde haftalık kırk beş saati geçen çalışma olmadığını beyan etmiş olması da dikkate alındığında; Bölge Adliye Mahkemesinin davanın reddi yönündeki kararının yerinde olduğu anlaşılmıştır.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.