MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, dini ve milli bayram, fazla mesai ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davalı tarafından iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini belirterek, ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti alacağı istemiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili işyerinde çalışmadığını, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını, davacının alacağının bulunmadığını, dini ve milli bayramlarda çalışmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, hafta sonu çalışması olmadığını, çalışsa bile sonraki günlerde izin kullandığını bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesinde, ilke olarak çalışma süresi haftada en çok kırkbeş saat olarak belirtilmiş, devamında tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak koşulu ile farklı şekilde dağıtılabileceği ifade edilmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 41. maddesine göre fazla çalışma, haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalardır. 63. madde hükmüne göre denkleştirme esasının uygulandığı hallerde, işyerinin haftalık çalışma süresi, normal haftalık iş süresini aşmamak koşulu ile bazı haftalarda toplam kırkbeş saati aşsa dahi bu çalışmalar fazla çalışma sayılmaz.
Davacı işçinin günde ortalama altı saatlik bir uyku ihtiyacı bulunduğu kuşkusuzdur. Öte yandan, dört saatlik bir sürede özel ihtiyaçları için gereklidir. Nitekim, 05.04.2006 gün 9-107/144 karar sayılı Yargıtay Hukuk Genel Kurul Kararında da aynı olgu paylaşılmıştır.
4857 sayılı Kanun"a göre, günlük ondört saat çalışıldığı varsayılarak haftalık kırkbeş saat ölçütü doğrultusunda hesaplamaya gidilmelidir (HGK"nın 03.06.2009 gün 9-190/233 sayılı Kararı).
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, haftada yirmidört saat çalışma /24 saat izin şeklinde çalışıldığı, yirmidört saatlik çalışma dönemi içinde her sekiz saatlik çalışma diliminde bir saat ara dinlenmesi kullanılmak suretiyle fiili çalışma süresinin günlük yirmibir saat olduğu, buna göre ilk hafta altmışüç saatlik çalışmaya nazaran onsekiz saat fazla çalışma (3x21 saat-45 saat) izleyen hafta seksendört saatlik çalışmaya nazaran otuzdokuz saat fazla çalışma (4x21 saat-45 saat) ortaya çıktığı, tekrarlanan çalışma biçimi sonrası ayda yüzondört saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek hesaplama yapılması yoluna gidilmiştir.Bu durumda,günlük ondört saat çalışıldığı varsayılarak haftalık kırkbeş saat ölçütü doğrultusunda hesaplamaya gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.