MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet


1-26.10.2010 tarihinde İstanbul Emniyet Müdürlüğüne sanık ..."in işyerinde sahte vize belgesi bastığı ve bu belgeleri sanık ..."ın bastırdığı ihbarı üzerine adreste yapılan aramada ele geçirilen 1 adet uluslararası eşya taşıma izin belgesi, 6 adet izin belgesine ait matbaa filmi, 75 adet basılı izin belgesi, 18 adet izin belgesi basımı için kullanılan metal kalıplar nedeniyle sanıkların resmi belgede sahtecilik suçunu işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığı Emanet Memurluğu"nun 16.10.2017 tarihli yazısı ile suça konu belge asıllarına depolarda yapılan aramada ulaşılamadığının bildirilmesi, dosya arasında suça konu belge fotokopilerinin dahi bulunmaması, İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğü"nün 12.11.2010 tarihli raporunda tetkik konusu izin belgelerinin sahte olarak basılmış olduklarının ve usulüne uygun olarak tanzim edilmeleri halinde aldatma kabiliyetini haiz olacağının belirtilmesi hususları da göz önünde bulundurularak, sahtecilik suçlarında aldatma yeteneği bulunup bulunmadığının takdirinin hakime ait olması karşısında, adli emanetin 2010/5032 sırasına kayıtlı suça konu belge asıllarının yeniden araştırılarak duruşmaya getirtilip incelenmek suretiyle özelliklerinin duruşma tutanağına yazılması, yasal unsurları taşıyıp taşımadıklarının ve iğfal kabiliyetine haiz olup olmadıklarının tartışılması ile belge asıllarının denetime olanak verecek şekilde dosya içine konulmasından sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde kararlar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-5237 sayılı TCK"nin 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı cihetle, emanet kayıtlarından ve dosya kapsamından suça konu belgelerin aynı anda ele geçirildiğinin ve bu belgelerden de sadece bir adedinin düzenlenmiş vaziyette bulunduğunun anlaşılması karşısında, eylemin kül halinde 5237 sayılı Yasanın 204/1. maddesinde öngörülen resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde suçun zincirleme şekilde işlendiğinin kabulü ile temel cezaların TCK"nin 43. maddesi uyarınca artırılması suretiyle fazla ceza tayini,
b-Sanıkların gözaltında geçirdikleri sürelerin 5237 sayılı TCK"nin 63. maddesi uyarınca cezalarından mahsubuna karar verilmemesi,
c-Adli emanetin 2010/5032 sırasına kayıtlı suça konu belgelerin ve eşyaların dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderelerine karar verilmesi,
d-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.