Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1834 Esas 2020/3540 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1834
Karar No: 2020/3540
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1834 Esas 2020/3540 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve davalı Hazineden alınarak davacıya verildiği belirtilmiştir. Ancak, manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun olarak tayin edilmediği, bu nedenle davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminatın hükmedildiği ifade edilerek, kararın bu sebeplerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararın dayanağı, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2019/1834 E. , 2020/3540 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile; 23.253,97 TL maddi, 25.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekili ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekili ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.