MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 04/10/2016 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/11/2018 tarihli hükmün ve 01/03/2019 tarihli ek kararın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesincence istinaf talebinin esastan reddine, esasa ilişkin istinaf sebeplerinin değerlendirilmesine yer olmadığına dair verilen kararın bir kısım davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, komşuluk hukukuna dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne 01/03/2019 tarihli ek kararla istinaf başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Bir kısım davalı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar, bir kısım davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 3.600,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2019 yılı için 58.800TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca bir kısım davalı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.