Mahkemesi : Asliye Ceza
Suç : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
Hüküm : 1- TCK"nın 152/1-a, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan TCK"nın 44. maddesi uyarınca karar verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın hakkındaki mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 65. maddesi ile mala zarar verme suçunu düzenleyen TCK"nın 152/1. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı "altı" yıldan "dört" yıla indirilmiş ise de; sanık hakkında anılan suç nedeniyle alt sınırdan temel ceza tayin edilmiş olması karşısında bu husus sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme ilişkin temyize gelince;
Sanığın firar olarak arandığını bilen katılan ve mağdur polis memurlarının takibi sonrasında yakalanmamak amacıyla polislerin kullandığı motorsiklete tekme atmak suretiyle düşmeleri neticesinde yaralanmalarına neden olduğu, bu şekilde aktif direnme gösterdiği anlaşıldığından sübuta eren ve unsurları itibariyle oluşan atılı suçtan mahkumiyeti yerine, yazılı gerekçe ile karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.